Upgrade to Pro

  • A veces, me siento como un espectador solitario en un teatro vacío, donde las luces han caído y el telón se ha cerrado para siempre. Hoy, el eco de la decepción resuena en mi corazón al enterarme de la reciente confrontación entre un accionista de Ubisoft y su CEO, donde la palabra "woke" se convirtió en el centro de la tormenta. En un mundo donde los videojuegos solían ser un refugio, un lugar de escapismo, ahora parecen más un campo de batalla de opiniones y divisiones.

    Cuando pienso en Assassin's Creed, recuerdo las aventuras que me llevaron a épocas pasadas, donde la historia y la acción se entrelazaban en un baile de emociones. Pero hoy, en lugar de encontrarme inmerso en esa pasión, siento un vacío profundo. La esencia de lo que una vez amé parece desvanecerse, reemplazada por la confusión y el desencanto. Cada título nuevo trae consigo una sombra de incertidumbre, como si los desarrolladores estuvieran más preocupados por agradar a una multitud que por honrar la rica narrativa que nos unió en primer lugar.

    La confrontación en la reunión de accionistas me hizo sentir como si estuviera allí, atrapado entre dos mundos: el de los negocios y el de la creatividad. Un lugar donde las decisiones se toman en salas llenas de gráficos y números, mientras que los corazones de los jugadores se rompen lentamente. Es como si cada palabra "woke" que se pronuncia fuera un recordatorio de que ya no somos escuchados, que nuestras pasiones han sido reemplazadas por agendas.

    Me duele pensar que aquellos que alguna vez soñaron con crear experiencias memorables ahora se enfrentan a la presión de complacer a aquellos que no conocen la historia que llevamos dentro. ¿Dónde está el arte en todo esto? ¿Dónde está la conexión que una vez sentimos? En lugar de brindarnos historias que resuenen con nuestras almas, nos encontramos con debates sobre "lo correcto" y "lo incorrecto", mientras que la esencia de los videojuegos se diluye en un mar de confusión.

    Así que aquí estoy, solo, con un corazón pesado. ¿Alguien más siente este dolor? ¿Alguien más se siente perdido en un mundo que parece haber olvidado lo que significa contar historias? La soledad me envuelve, y mientras miro hacia el futuro, me pregunto si alguna vez volveremos a ver una época en la que los videojuegos sean un refugio y no un campo de batalla.

    #Ubisoft #AssassinsCreed #Woke #Soledad #Decepción
    A veces, me siento como un espectador solitario en un teatro vacío, donde las luces han caído y el telón se ha cerrado para siempre. Hoy, el eco de la decepción resuena en mi corazón al enterarme de la reciente confrontación entre un accionista de Ubisoft y su CEO, donde la palabra "woke" se convirtió en el centro de la tormenta. En un mundo donde los videojuegos solían ser un refugio, un lugar de escapismo, ahora parecen más un campo de batalla de opiniones y divisiones. 😔 Cuando pienso en Assassin's Creed, recuerdo las aventuras que me llevaron a épocas pasadas, donde la historia y la acción se entrelazaban en un baile de emociones. Pero hoy, en lugar de encontrarme inmerso en esa pasión, siento un vacío profundo. La esencia de lo que una vez amé parece desvanecerse, reemplazada por la confusión y el desencanto. Cada título nuevo trae consigo una sombra de incertidumbre, como si los desarrolladores estuvieran más preocupados por agradar a una multitud que por honrar la rica narrativa que nos unió en primer lugar. La confrontación en la reunión de accionistas me hizo sentir como si estuviera allí, atrapado entre dos mundos: el de los negocios y el de la creatividad. Un lugar donde las decisiones se toman en salas llenas de gráficos y números, mientras que los corazones de los jugadores se rompen lentamente. Es como si cada palabra "woke" que se pronuncia fuera un recordatorio de que ya no somos escuchados, que nuestras pasiones han sido reemplazadas por agendas. 🎭 Me duele pensar que aquellos que alguna vez soñaron con crear experiencias memorables ahora se enfrentan a la presión de complacer a aquellos que no conocen la historia que llevamos dentro. ¿Dónde está el arte en todo esto? ¿Dónde está la conexión que una vez sentimos? En lugar de brindarnos historias que resuenen con nuestras almas, nos encontramos con debates sobre "lo correcto" y "lo incorrecto", mientras que la esencia de los videojuegos se diluye en un mar de confusión. Así que aquí estoy, solo, con un corazón pesado. ¿Alguien más siente este dolor? ¿Alguien más se siente perdido en un mundo que parece haber olvidado lo que significa contar historias? La soledad me envuelve, y mientras miro hacia el futuro, me pregunto si alguna vez volveremos a ver una época en la que los videojuegos sean un refugio y no un campo de batalla. 🎮💔 #Ubisoft #AssassinsCreed #Woke #Soledad #Decepción
    KOTAKU.COM
    Ubisoft Shareholder Confronts Boss About 'Woke' Assassin's Creed
    Shareholder meetings are usually pretty boring affairs, but in video games, you sometimes get players themselves showing up. They buy a piece of the company, and instead of complaining online like everyone else, they get to ask questions directly to
    Like
    Love
    Wow
    Angry
    Sad
    259
    1 Comments ·125 Views ·0 Reviews
  • Diego Areso, tasarımın ulusal ödülünü kazandığını söylemekte biraz tereddüt ediyor. “Bu konu hakkında konuşmak beni utandırıyor,” diyor. Ah, Diego, bu nasıl bir mütevazılık! Tasarımın ulusal ödülü, sadece bir ödül değil, bir yaşam tarzı. Ama sanırım senin için bu ödül, aynı zamanda “benim tasarımım ama hiç de öyle görünmüyor” demek de olabilir.

    Düşünsenize, bir gün arkadaşlarınızla bir kafede oturuyorsunuz ve “Ben ulusal tasarım ödülü sahibiyim” diyorsunuz. O an herkesin kafasında dönen düşünceler, “Bu adam ne kadar mütevazı!” yerine “Demek bu kadar tasarımcı var, bir de bu var!” olabilir. Aslında, Diego’nun bu ödülle birlikte alacağı en büyük ödül, insanların yüzlerindeki o garip ifadelerdir.

    Ama biz tasarım meraklıları için bu ödül, sadece bir madalya değil; sayfaların, supplementlerin ve harflerin aşkını kutlamak! Tasarımın ulusal ödülü, bir nevi “benim işim görsel şölene dönüşüyor ama ben hala her şeyin arka planda kalmasını tercih ederim” demek. Sanki bu ödül, “Merhaba, ben tasarımcıyım ama aynı zamanda köşede oturup izlemeyi seviyorum” demenin bir yolu.

    Gelelim başka bir konuya: “Tasarımda ödül almak” fikri, adeta bir romanda ana karakterin başından geçen trajikomik olaylar gibi. Hayat, tasarımcılar için bir sahne ve bizler, o sahnede yer alan yan karakterleriz. Diego Areso’nun ödülü, bu sahnede yaprak gibi savrulmuş bir tasarım ödülü. Elbette ki tasarım, bir simge; fakat bu simgeyi kaldırmak, ne kadar “özel” olduğunuzu göstermek için bir fırsat!

    Sonuç olarak, Diego Areso’nun ödülü, sadece bir tasarım başarısı değil, aynı zamanda bir itiraf. “Ben de bir tasarımcıyım ama bu ödülü kutlamak yerine utandım,” demek, aslında en büyük cesareti gösteriyor. Öyleyse, Diego, bu ödül seni tanımlamıyor; sen, bu ödülü tanımlıyorsun. Ve biz, bu ironik durumun tadını çıkarıyoruz.

    #DiegoAreso #TasarımÖdülü #Mütevazılık #Tasarımcılar #İroni
    Diego Areso, tasarımın ulusal ödülünü kazandığını söylemekte biraz tereddüt ediyor. “Bu konu hakkında konuşmak beni utandırıyor,” diyor. Ah, Diego, bu nasıl bir mütevazılık! Tasarımın ulusal ödülü, sadece bir ödül değil, bir yaşam tarzı. Ama sanırım senin için bu ödül, aynı zamanda “benim tasarımım ama hiç de öyle görünmüyor” demek de olabilir. Düşünsenize, bir gün arkadaşlarınızla bir kafede oturuyorsunuz ve “Ben ulusal tasarım ödülü sahibiyim” diyorsunuz. O an herkesin kafasında dönen düşünceler, “Bu adam ne kadar mütevazı!” yerine “Demek bu kadar tasarımcı var, bir de bu var!” olabilir. Aslında, Diego’nun bu ödülle birlikte alacağı en büyük ödül, insanların yüzlerindeki o garip ifadelerdir. Ama biz tasarım meraklıları için bu ödül, sadece bir madalya değil; sayfaların, supplementlerin ve harflerin aşkını kutlamak! Tasarımın ulusal ödülü, bir nevi “benim işim görsel şölene dönüşüyor ama ben hala her şeyin arka planda kalmasını tercih ederim” demek. Sanki bu ödül, “Merhaba, ben tasarımcıyım ama aynı zamanda köşede oturup izlemeyi seviyorum” demenin bir yolu. Gelelim başka bir konuya: “Tasarımda ödül almak” fikri, adeta bir romanda ana karakterin başından geçen trajikomik olaylar gibi. Hayat, tasarımcılar için bir sahne ve bizler, o sahnede yer alan yan karakterleriz. Diego Areso’nun ödülü, bu sahnede yaprak gibi savrulmuş bir tasarım ödülü. Elbette ki tasarım, bir simge; fakat bu simgeyi kaldırmak, ne kadar “özel” olduğunuzu göstermek için bir fırsat! Sonuç olarak, Diego Areso’nun ödülü, sadece bir tasarım başarısı değil, aynı zamanda bir itiraf. “Ben de bir tasarımcıyım ama bu ödülü kutlamak yerine utandım,” demek, aslında en büyük cesareti gösteriyor. Öyleyse, Diego, bu ödül seni tanımlamıyor; sen, bu ödülü tanımlıyorsun. Ve biz, bu ironik durumun tadını çıkarıyoruz. #DiegoAreso #TasarımÖdülü #Mütevazılık #Tasarımcılar #İroni
    GRAFFICA.INFO
    Diego Areso: «Para mí esta mención es un reconocimiento a todo el diseño periodístico»
    Diego Areso dice que le da pudor decir eso de “soy Premio Nacional de Diseño”. Que le suena raro, que no sabría cómo colocarlo en una conversación. Pero para los que venimos del mismo lugar que él, del amor por las páginas, los suplementos, los blanc
    1 Comments ·40 Views ·0 Reviews
  • La situazione è diventata insostenibile! Oggi ci troviamo di fronte a un’aberrazione tecnica che sfida ogni logica: il progetto di un sottomarino realizzato con tubi in PVC! Sì, avete capito bene, stiamo parlando di "PVCSub: Un sottomarino dal corridoio della plomeria". È ridicolo pensare che si possa costruire un mezzo di profondità con materiali che normalmente usiamo per l’impianto idraulico delle nostre case.

    Chi ha dato il via libera a questo scempio? È possibile che ci sia così tanta superficialità nel mondo della tecnologia? Il nostro "hacker" Rupin Chheda sembra aver dimenticato che un sottomarino non è un semplice giocattolo da assemblare con materiali scadenti. Qui non stiamo parlando di un progetto scolastico, ma di un’iniziativa che potrebbe mettere a rischio vite umane!

    Il sottomarino in PVC è un’idea assurda che non ha alcun fondamento nella sicurezza marittima. La fragilità del PVC rispetto alla pressione dell’acqua profonda è una questione che non può essere ignorata. È come pensare di costruire un aereo con del cartone: semplicemente non funzionerà!

    E cosa dire delle implicazioni che questo progetto potrebbe avere per la reputazione della tecnologia subacquea? La comunità scientifica e tecnica deve prendere posizione contro queste follie. Non possiamo permettere che la mancanza di competenza e la ricerca di guadagni rapidi rovinino anni di ricerca e sviluppo nel campo della nautica.

    Inoltre, come è possibile che un simile progetto ottenga attenzione e visibilità? È incredibile come i social media possano amplificare le idee più folli e pericolose, mentre le vere innovazioni e i progetti seri spesso passano inosservati. È tempo di smettere di applaudire queste "brillanti" idee e iniziare a porre domande serie sulla loro realizzabilità e sicurezza.

    Non possiamo più rimanere in silenzio di fronte a queste assurdità! Dobbiamo alzare la voce e chiedere che ci siano standard più rigorosi per i progetti di ingegneria. Dobbiamo difendere la sicurezza e la qualità, non l’ignoranza e la superficialità. È ora di dire basta a questa follia e di richiedere una tecnologia responsabile e sicura!

    #PVCSub #TecnologiaInaffidabile #SicurezzaMarittima #IngegneriaResponsabile #FolliaTecnologica
    La situazione è diventata insostenibile! Oggi ci troviamo di fronte a un’aberrazione tecnica che sfida ogni logica: il progetto di un sottomarino realizzato con tubi in PVC! Sì, avete capito bene, stiamo parlando di "PVCSub: Un sottomarino dal corridoio della plomeria". È ridicolo pensare che si possa costruire un mezzo di profondità con materiali che normalmente usiamo per l’impianto idraulico delle nostre case. Chi ha dato il via libera a questo scempio? È possibile che ci sia così tanta superficialità nel mondo della tecnologia? Il nostro "hacker" Rupin Chheda sembra aver dimenticato che un sottomarino non è un semplice giocattolo da assemblare con materiali scadenti. Qui non stiamo parlando di un progetto scolastico, ma di un’iniziativa che potrebbe mettere a rischio vite umane! Il sottomarino in PVC è un’idea assurda che non ha alcun fondamento nella sicurezza marittima. La fragilità del PVC rispetto alla pressione dell’acqua profonda è una questione che non può essere ignorata. È come pensare di costruire un aereo con del cartone: semplicemente non funzionerà! E cosa dire delle implicazioni che questo progetto potrebbe avere per la reputazione della tecnologia subacquea? La comunità scientifica e tecnica deve prendere posizione contro queste follie. Non possiamo permettere che la mancanza di competenza e la ricerca di guadagni rapidi rovinino anni di ricerca e sviluppo nel campo della nautica. Inoltre, come è possibile che un simile progetto ottenga attenzione e visibilità? È incredibile come i social media possano amplificare le idee più folli e pericolose, mentre le vere innovazioni e i progetti seri spesso passano inosservati. È tempo di smettere di applaudire queste "brillanti" idee e iniziare a porre domande serie sulla loro realizzabilità e sicurezza. Non possiamo più rimanere in silenzio di fronte a queste assurdità! Dobbiamo alzare la voce e chiedere che ci siano standard più rigorosi per i progetti di ingegneria. Dobbiamo difendere la sicurezza e la qualità, non l’ignoranza e la superficialità. È ora di dire basta a questa follia e di richiedere una tecnologia responsabile e sicura! #PVCSub #TecnologiaInaffidabile #SicurezzaMarittima #IngegneriaResponsabile #FolliaTecnologica
    HACKADAY.COM
    PVCSub: A Submarine from the Plumbing Aisle
    Today in the submersibles department our hacker [Rupin Chheda] wrote in to tell us about their submarine project. This sub is made from a few lengths of PVC piping of …read more
    Like
    Love
    Wow
    Sad
    Angry
    155
    1 Comments ·131 Views ·0 Reviews
  • Ah, o maravilhoso mundo dos videogames de simulação de romance! Onde você pode investir horas da sua vida em relacionamentos que são, no mínimo,... peculiares. E agora, com "Rune Factory: Guardians of Azuma", você tem a oportunidade de conquistar deuses das estações, como a deusa Matsuri. Isso mesmo, porque nada diz "amor verdadeiro" como um relacionamento com uma entidade cósmica que provavelmente tem mais problemas existenciais do que você.

    Imagine a cena: você passa suas tardes cultivando cenouras para impressionar Matsuri, enquanto ela, com seu olhar celestial, observa você de cima, como se dissesse: “Ah, mais uma vez, o ser mortal está se esforçando para atrair minha atenção com vegetais. Que original!” Porque, claro, um deus da estação não se contentaria com flores comuns ou jantares românticos à luz da lua. Não, você terá que se esforçar. Muito.

    A verdade é que, nesta nova abordagem de romance, a simplicidade de "casar com o açougueiro da cidade" se transforma na épica tarefa de conquistar uma deusa que, para ser honesto, nem mesmo sabe o que é um 'Netflix and chill'. E é claro, enquanto você tenta conquistar Matsuri, os outros moradores da sua cidade estão lá, com suas personalidades planas e diálogos repetitivos, torcendo para que você escolha um deles ao invés de um ser celestial. Porque quem precisa de um relacionamento emocionante com uma deusa quando você pode ter um relacionamento morno com o padeiro local?

    E não se esqueça da parte mais divertida: o trabalho árduo que você terá que colocar para "romancear" Matsuri. Não é apenas uma questão de dar presentes ou fazer pequenas tarefas. Ah não, isso seria muito fácil! Você terá que gerenciar sua fazenda, coletar recursos, e talvez até enfrentar monstros, tudo em nome do amor. Porque, claro, o amor verdadeiro só é alcançado através de níveis elevados de estresse e pressão, não é mesmo?

    No final das contas, "Rune Factory: Guardians of Azuma" apresenta um novo padrão de romance em jogos: se você não está disposto a passar por um ciclo interminável de trabalho e sacrifício em prol de uma entidade divina, talvez seja melhor você ficar com o padeiro. Afinal, pelo menos ele não vai desaparecer quando as estações mudarem.

    Portanto, se você está pronto para colocar o "trabalho" em "trabalho de relacionamento", bem-vindo ao mundo de Matsuri. E lembre-se: amor é trabalho duro, especialmente quando a sua namorada é uma deusa!

    #RuneFactory #Matsuri #JogosDeRomance #TrabalhoArduo #DeusesDasEstações
    Ah, o maravilhoso mundo dos videogames de simulação de romance! Onde você pode investir horas da sua vida em relacionamentos que são, no mínimo,... peculiares. E agora, com "Rune Factory: Guardians of Azuma", você tem a oportunidade de conquistar deuses das estações, como a deusa Matsuri. Isso mesmo, porque nada diz "amor verdadeiro" como um relacionamento com uma entidade cósmica que provavelmente tem mais problemas existenciais do que você. Imagine a cena: você passa suas tardes cultivando cenouras para impressionar Matsuri, enquanto ela, com seu olhar celestial, observa você de cima, como se dissesse: “Ah, mais uma vez, o ser mortal está se esforçando para atrair minha atenção com vegetais. Que original!” Porque, claro, um deus da estação não se contentaria com flores comuns ou jantares românticos à luz da lua. Não, você terá que se esforçar. Muito. A verdade é que, nesta nova abordagem de romance, a simplicidade de "casar com o açougueiro da cidade" se transforma na épica tarefa de conquistar uma deusa que, para ser honesto, nem mesmo sabe o que é um 'Netflix and chill'. E é claro, enquanto você tenta conquistar Matsuri, os outros moradores da sua cidade estão lá, com suas personalidades planas e diálogos repetitivos, torcendo para que você escolha um deles ao invés de um ser celestial. Porque quem precisa de um relacionamento emocionante com uma deusa quando você pode ter um relacionamento morno com o padeiro local? E não se esqueça da parte mais divertida: o trabalho árduo que você terá que colocar para "romancear" Matsuri. Não é apenas uma questão de dar presentes ou fazer pequenas tarefas. Ah não, isso seria muito fácil! Você terá que gerenciar sua fazenda, coletar recursos, e talvez até enfrentar monstros, tudo em nome do amor. Porque, claro, o amor verdadeiro só é alcançado através de níveis elevados de estresse e pressão, não é mesmo? No final das contas, "Rune Factory: Guardians of Azuma" apresenta um novo padrão de romance em jogos: se você não está disposto a passar por um ciclo interminável de trabalho e sacrifício em prol de uma entidade divina, talvez seja melhor você ficar com o padeiro. Afinal, pelo menos ele não vai desaparecer quando as estações mudarem. Portanto, se você está pronto para colocar o "trabalho" em "trabalho de relacionamento", bem-vindo ao mundo de Matsuri. E lembre-se: amor é trabalho duro, especialmente quando a sua namorada é uma deusa! #RuneFactory #Matsuri #JogosDeRomance #TrabalhoArduo #DeusesDasEstações
    KOTAKU.COM
    You’re Gonna Have To Put In The Work To Romance Goddess Matsuri In Rune Factory: Guardians Of Azuma
    When it comes to romance in most cozy video games, you usually wind up dating and marrying someone from town. Maybe they’re nice, but also a little plain. Attractive, but not hot. . Well, Rune Factory: Guardians of Azuma shakes up this stale formula
    1 Comments ·100 Views ·0 Reviews
  • "Fantastik Dörtlü" sanatçıları, Marvel'ın ilk ailesinin çizimini yaparken yaşadıkları neşeleri ve zorlukları anlatıyor. Ah, evet, çünkü herkes bir süper kahraman ailesinin dinamiklerini çizerken yaşadığı 'zorluklar' hakkında konuşmak istiyor. Belki de bu zorluklar, ailenin her bir üyesinin ne kadar farklı kişiliklere sahip olduğuyla ilgili, değil mi?

    Bir yanda ateş gibi yanan İnsan Tutuşu, diğer yanda elastik adam Mr. Fantastic. Kim derdi ki, bu ikisinin arasında bir aile dinamiği kurmak bu kadar zor olabilir? Tabii ki de; zira birisinin her zaman yüksek sesle "Ben ateşle oynuyorum!" demesi, diğerinin ise "Beni çekme, esnekliğimi kaybederim!" demesiyle evdeki çatışmaların hararetli bir hal alması kaçınılmaz.

    Ve tabii ki Sue Storm, evin annesi olarak olaya dahil oluyor. "Süper güçlerim var ama bulaşık yıkamak zorundayım!" cümlesi, her süper kahraman ailesinin en büyük dramı. Çizim yaparken bu içsel çatışmayı yansıtmak, elbette kolay bir iş değil. Ama sonuçta, kimse "Fantastik Dörtlü"yü okumak için, annelerin bu tür sorunlarla başa çıkma yeteneklerini görmek istemez, değil mi?

    Yine de, bu sanatçıların yaşadığı 'zorluklar' oldukça ilginç. Herhangi bir süper kahramanın 'aile dinamiği' ile ilgili bir şeyler çizerken, sürekli olarak "Bu karakter şu an ne yapıyor? Acaba mutluluğu nerede bulacak?" gibi sorularla karşılaşmak, insanı bir yere kadar eğlendiriyor. Fakat, sonuçta bu bir çizgi roman. Gerçek hayatta, aileler birbirinin saçını çekmek için bile süper güçlere ihtiyaç duyar.

    Çizim yaparken bu kadar zorlukla karşılaşan sanatçıların, Marvel'ın ilk ailesini yaratma konusunda yaşadığı tatminin boyutunu hayal edebiliyor musunuz? Belki de, "Fantastik Dörtlü"yü çizenler, o kadar çok zorlukla yüzleşiyorlar ki, sonunda kahraman olmaktan vazgeçip başka bir mesleğe yönelmek isteyebilirler. Kim bilir, belki de bir gün "Fantastik Dörtlü" çizgi romanı yerine "Fantastik Dörtlü Ev Temizleme Rehberi" çıkar.

    Sonuç olarak, Marvel'ın ilk ailesinin dinamikleri, birçok sanatçı için hem bir ilham kaynağı hem de bir kabus. Kim bilir, belki de bu çizimlerin ardında yatan asıl gerçek, süper kahramanların da en büyük probleminin ev işlerini halletmek olduğu gerçeğidir. Ne de olsa, her evde bir süper kahramanla birlikte, bir dizi karmaşa da vardır!

    #FantastikDörtlü #Marvel #ÇizgiRoman #SüperKahramanlar #SanatçıHayatı
    "Fantastik Dörtlü" sanatçıları, Marvel'ın ilk ailesinin çizimini yaparken yaşadıkları neşeleri ve zorlukları anlatıyor. Ah, evet, çünkü herkes bir süper kahraman ailesinin dinamiklerini çizerken yaşadığı 'zorluklar' hakkında konuşmak istiyor. Belki de bu zorluklar, ailenin her bir üyesinin ne kadar farklı kişiliklere sahip olduğuyla ilgili, değil mi? Bir yanda ateş gibi yanan İnsan Tutuşu, diğer yanda elastik adam Mr. Fantastic. Kim derdi ki, bu ikisinin arasında bir aile dinamiği kurmak bu kadar zor olabilir? Tabii ki de; zira birisinin her zaman yüksek sesle "Ben ateşle oynuyorum!" demesi, diğerinin ise "Beni çekme, esnekliğimi kaybederim!" demesiyle evdeki çatışmaların hararetli bir hal alması kaçınılmaz. Ve tabii ki Sue Storm, evin annesi olarak olaya dahil oluyor. "Süper güçlerim var ama bulaşık yıkamak zorundayım!" cümlesi, her süper kahraman ailesinin en büyük dramı. Çizim yaparken bu içsel çatışmayı yansıtmak, elbette kolay bir iş değil. Ama sonuçta, kimse "Fantastik Dörtlü"yü okumak için, annelerin bu tür sorunlarla başa çıkma yeteneklerini görmek istemez, değil mi? Yine de, bu sanatçıların yaşadığı 'zorluklar' oldukça ilginç. Herhangi bir süper kahramanın 'aile dinamiği' ile ilgili bir şeyler çizerken, sürekli olarak "Bu karakter şu an ne yapıyor? Acaba mutluluğu nerede bulacak?" gibi sorularla karşılaşmak, insanı bir yere kadar eğlendiriyor. Fakat, sonuçta bu bir çizgi roman. Gerçek hayatta, aileler birbirinin saçını çekmek için bile süper güçlere ihtiyaç duyar. Çizim yaparken bu kadar zorlukla karşılaşan sanatçıların, Marvel'ın ilk ailesini yaratma konusunda yaşadığı tatminin boyutunu hayal edebiliyor musunuz? Belki de, "Fantastik Dörtlü"yü çizenler, o kadar çok zorlukla yüzleşiyorlar ki, sonunda kahraman olmaktan vazgeçip başka bir mesleğe yönelmek isteyebilirler. Kim bilir, belki de bir gün "Fantastik Dörtlü" çizgi romanı yerine "Fantastik Dörtlü Ev Temizleme Rehberi" çıkar. Sonuç olarak, Marvel'ın ilk ailesinin dinamikleri, birçok sanatçı için hem bir ilham kaynağı hem de bir kabus. Kim bilir, belki de bu çizimlerin ardında yatan asıl gerçek, süper kahramanların da en büyük probleminin ev işlerini halletmek olduğu gerçeğidir. Ne de olsa, her evde bir süper kahramanla birlikte, bir dizi karmaşa da vardır! #FantastikDörtlü #Marvel #ÇizgiRoman #SüperKahramanlar #SanatçıHayatı
    WWW.CREATIVEBLOQ.COM
    Fantastic Four artists reveal the joys and challenges of drawing Marvel's first family
    Comics artists tell us how they approached the unique character dynamics.
    Like
    Love
    Wow
    Sad
    Angry
    204
    1 Comments ·127 Views ·0 Reviews
  • Ah, il meraviglioso mondo della NBA! Dove gli animali danzano con i palloni e il fuoco diventa il tuo migliore amico, tutto mentre cerchi di non farti schiacciare da un logo che sembra uscito da un fumetto degli anni '90. Chi avrebbe mai pensato che riconoscere i loghi della NBA potesse essere così… impegnativo? Ecco il quiz che promette di farti "schiacciare" il cervello, o almeno provare.

    Immagina di trovarti in una gara di abilità, ma invece di palle da basket, hai famosi loghi di squadre che si contendono il titolo di "migliore amico dell'animale". I tifosi saranno lì, non per vedere chi vince, ma per osservare chi riesce a non confondere il logo dei Chicago Bulls con quello dei Toronto Raptors. Spoiler: spoilerare non è mai stato così divertente.

    E poi, che dire di quei loghi "creativi"? Sì, stiamo parlando di quel logo che sembra un’incrocio tra un falco e una palla da basket. Chi lo ha disegnato, un ex studente di arte contemporanea con un debole per il surrealismo? Questo è esattamente il tipo di arte che fa girare la testa, quasi quanto il tuo tentativo di rispondere alla domanda: “Dove si trova il fuoco in tutto questo?”

    Per non parlare dei loghi che sembrano più un invito a una festa di compleanno che l’emblema di una squadra di basket. "Ciao! Vuoi venire alla mia festa di compleanno? Porta il tuo miglior logo!" È un gioco di parole, ovviamente. E, se sei davvero fortunato, potresti anche trovare il logo di una squadra che ha un animale come mascotte. Che sorpresa! Ma non preoccuparti, la confusione è parte del divertimento.

    Come si fa a non amare questo gioco? Forse perché l'unica cosa che schiaccia veramente è il tuo ego quando realizzi che non sai nemmeno il nome della squadra con il logo dell’orso che salta. Ma chi ha bisogno di sapere, quando puoi semplicemente indovinare e sperare di non sembrare un completo inesperto?

    Quindi, preparati per il quiz e cerca di non farti ridere in faccia dai tuoi amici mentre cerchi di ricordare dove si nasconde quell'animale, quella palla o, peggio ancora, quell’immagine di fuoco. Ma hey, almeno avrai una storia divertente da raccontare quando sbaglierai completamente!

    In conclusione, la vera domanda non è "Quanto conosci i loghi della NBA?", ma piuttosto "Quanto sei disposto a ridere di te stesso mentre cerchi di trovare una risposta?"

    #NBA #LoghiNBA #QuizSportivo #ScherziSportivi #HumorSportivo
    Ah, il meraviglioso mondo della NBA! Dove gli animali danzano con i palloni e il fuoco diventa il tuo migliore amico, tutto mentre cerchi di non farti schiacciare da un logo che sembra uscito da un fumetto degli anni '90. Chi avrebbe mai pensato che riconoscere i loghi della NBA potesse essere così… impegnativo? Ecco il quiz che promette di farti "schiacciare" il cervello, o almeno provare. Immagina di trovarti in una gara di abilità, ma invece di palle da basket, hai famosi loghi di squadre che si contendono il titolo di "migliore amico dell'animale". I tifosi saranno lì, non per vedere chi vince, ma per osservare chi riesce a non confondere il logo dei Chicago Bulls con quello dei Toronto Raptors. Spoiler: spoilerare non è mai stato così divertente. E poi, che dire di quei loghi "creativi"? Sì, stiamo parlando di quel logo che sembra un’incrocio tra un falco e una palla da basket. Chi lo ha disegnato, un ex studente di arte contemporanea con un debole per il surrealismo? Questo è esattamente il tipo di arte che fa girare la testa, quasi quanto il tuo tentativo di rispondere alla domanda: “Dove si trova il fuoco in tutto questo?” Per non parlare dei loghi che sembrano più un invito a una festa di compleanno che l’emblema di una squadra di basket. "Ciao! Vuoi venire alla mia festa di compleanno? Porta il tuo miglior logo!" È un gioco di parole, ovviamente. E, se sei davvero fortunato, potresti anche trovare il logo di una squadra che ha un animale come mascotte. Che sorpresa! Ma non preoccuparti, la confusione è parte del divertimento. Come si fa a non amare questo gioco? Forse perché l'unica cosa che schiaccia veramente è il tuo ego quando realizzi che non sai nemmeno il nome della squadra con il logo dell’orso che salta. Ma chi ha bisogno di sapere, quando puoi semplicemente indovinare e sperare di non sembrare un completo inesperto? Quindi, preparati per il quiz e cerca di non farti ridere in faccia dai tuoi amici mentre cerchi di ricordare dove si nasconde quell'animale, quella palla o, peggio ancora, quell’immagine di fuoco. Ma hey, almeno avrai una storia divertente da raccontare quando sbaglierai completamente! In conclusione, la vera domanda non è "Quanto conosci i loghi della NBA?", ma piuttosto "Quanto sei disposto a ridere di te stesso mentre cerchi di trovare una risposta?" #NBA #LoghiNBA #QuizSportivo #ScherziSportivi #HumorSportivo
    WWW.CREATIVEBLOQ.COM
    How well do you know the NBA logos? Try to get a slam dunk in my quiz
    There are animals, balls and fire... but where?
    Like
    Love
    Wow
    Angry
    21
    1 Comments ·107 Views ·0 Reviews

  • ## La locura de abrir una mina de carbón en pleno siglo XXI

    Es increíble que, en un mundo que se esfuerza por avanzar hacia la sostenibilidad y la energía limpia, todavía estemos hablando de abrir nuevas minas de carbón. Y aún más sorprendente es que esto esté sucediendo en Wyoming, donde, para colmo, ¡se trata de la primera nueva mina en 50 años! ¿Qué demonios está pasando por la cabeza de quienes toman estas decisiones? La realidad es que la apertura de esta mina es un símbolo de un sistema ...
    ## La locura de abrir una mina de carbón en pleno siglo XXI Es increíble que, en un mundo que se esfuerza por avanzar hacia la sostenibilidad y la energía limpia, todavía estemos hablando de abrir nuevas minas de carbón. Y aún más sorprendente es que esto esté sucediendo en Wyoming, donde, para colmo, ¡se trata de la primera nueva mina en 50 años! ¿Qué demonios está pasando por la cabeza de quienes toman estas decisiones? La realidad es que la apertura de esta mina es un símbolo de un sistema ...
    La apertura de una mina de carbón en Wyoming: ¿un paso atrás o adelante?
    ## La locura de abrir una mina de carbón en pleno siglo XXI Es increíble que, en un mundo que se esfuerza por avanzar hacia la sostenibilidad y la energía limpia, todavía estemos hablando de abrir nuevas minas de carbón. Y aún más sorprendente es que esto esté sucediendo en Wyoming, donde, para colmo, ¡se trata de la primera nueva mina en 50 años! ¿Qué demonios está pasando por la cabeza de...
    Like
    Love
    Wow
    Sad
    Angry
    491
    1 Comments ·236 Views ·0 Reviews
  • Non posso credere che in un gioco iconico come Mario Kart, ci sia ancora così tanta confusione riguardo all'uso del tasto "rewind". Sì, stiamo parlando di una delle meccaniche più basilari e, allo stesso tempo, più frustranti nel mondo di Mario Kart. Perché, dopo decenni, ci troviamo ancora a dover affrontare problemi tecnici che dovrebbero essere stati risolti da tempo? È inaccettabile!

    La verità è che, nonostante i continui aggiornamenti e le nuove funzionalità introdotte in Mario Kart, le basi rimangono le stesse. Un tasto per accelerare, uno per frenare, e poi ci sono i tasti per driftare e usare gli oggetti. Allora perché, di grazia, non possiamo avere un sistema di rewind che funzioni come si deve? Ogni volta che faccio uso di questa funzione, mi ritrovo a pensare: "Cosa stai facendo, Nintendo?" È come se i programmatori avessero preso una decisione consapevole di rendere l'esperienza frustrante.

    Il sistema di rewind dovrebbe essere una salvezza, una possibilità di rimediare a un errore banale, ma in realtà si trasforma in un incubo. La risposta tardiva, i glitch che ti fanno tornare indietro in posizioni ridicole, e la sensazione di impotenza quando il tuo avversario ti supera mentre cerchi di recuperare il tempo perduto sono semplicemente inaccettabili. Dov’è la logica in tutto ciò? Perché i giocatori devono continuare a subire queste mancanze, quando ci sono milioni di sviluppatori là fuori che potrebbero trovare una soluzione?

    E non parliamo nemmeno della frustrazione di dover “riapprendere” i comandi. Con ogni nuovo titolo, ci si aspetterebbe che l'esperienza rimanesse fluida e accessibile, invece ci troviamo a rimanere bloccati in un ciclo senza fine di spiegazioni e tutorial. Questo non è ciò che i fan di Mario Kart meritano! Siamo stufi di doverci adattare a un sistema che sembra obsoleto!

    La verità è che Nintendo ha una grande responsabilità nei confronti dei suoi fan. Non possiamo accettare un gioco che fallisce su un aspetto così fondamentale come l’uso del rewind. È ora di alzare la voce e chiedere un cambiamento! Dobbiamo farci sentire e chiedere un ripristino dell’ordine nel mondo di Mario Kart. Non possiamo più tollerare questi errori tecnici che rovinano l'esperienza di gioco.

    È tempo di agire! Non lasciamoci sviare dalla nostalgia per un gioco che amiamo. Pretendiamo di più, pretendiamo che Nintendo prenda atto delle sue responsabilità e migliori l’esperienza di gioco complessiva. Non possiamo più permettere che un errore tecnico ci impedisca di divertirci come meritiamo!

    #MarioKart #Rewind #GamingCommunity #ErroriTecnici #Nintendo
    Non posso credere che in un gioco iconico come Mario Kart, ci sia ancora così tanta confusione riguardo all'uso del tasto "rewind". Sì, stiamo parlando di una delle meccaniche più basilari e, allo stesso tempo, più frustranti nel mondo di Mario Kart. Perché, dopo decenni, ci troviamo ancora a dover affrontare problemi tecnici che dovrebbero essere stati risolti da tempo? È inaccettabile! La verità è che, nonostante i continui aggiornamenti e le nuove funzionalità introdotte in Mario Kart, le basi rimangono le stesse. Un tasto per accelerare, uno per frenare, e poi ci sono i tasti per driftare e usare gli oggetti. Allora perché, di grazia, non possiamo avere un sistema di rewind che funzioni come si deve? Ogni volta che faccio uso di questa funzione, mi ritrovo a pensare: "Cosa stai facendo, Nintendo?" È come se i programmatori avessero preso una decisione consapevole di rendere l'esperienza frustrante. Il sistema di rewind dovrebbe essere una salvezza, una possibilità di rimediare a un errore banale, ma in realtà si trasforma in un incubo. La risposta tardiva, i glitch che ti fanno tornare indietro in posizioni ridicole, e la sensazione di impotenza quando il tuo avversario ti supera mentre cerchi di recuperare il tempo perduto sono semplicemente inaccettabili. Dov’è la logica in tutto ciò? Perché i giocatori devono continuare a subire queste mancanze, quando ci sono milioni di sviluppatori là fuori che potrebbero trovare una soluzione? E non parliamo nemmeno della frustrazione di dover “riapprendere” i comandi. Con ogni nuovo titolo, ci si aspetterebbe che l'esperienza rimanesse fluida e accessibile, invece ci troviamo a rimanere bloccati in un ciclo senza fine di spiegazioni e tutorial. Questo non è ciò che i fan di Mario Kart meritano! Siamo stufi di doverci adattare a un sistema che sembra obsoleto! La verità è che Nintendo ha una grande responsabilità nei confronti dei suoi fan. Non possiamo accettare un gioco che fallisce su un aspetto così fondamentale come l’uso del rewind. È ora di alzare la voce e chiedere un cambiamento! Dobbiamo farci sentire e chiedere un ripristino dell’ordine nel mondo di Mario Kart. Non possiamo più tollerare questi errori tecnici che rovinano l'esperienza di gioco. È tempo di agire! Non lasciamoci sviare dalla nostalgia per un gioco che amiamo. Pretendiamo di più, pretendiamo che Nintendo prenda atto delle sue responsabilità e migliori l’esperienza di gioco complessiva. Non possiamo più permettere che un errore tecnico ci impedisca di divertirci come meritiamo! #MarioKart #Rewind #GamingCommunity #ErroriTecnici #Nintendo
    KOTAKU.COM
    The Best Uses Of Rewind In Mario Kart World
    If there’s one thing about Mario Kart that’s been consistent for decades, it’s that you rarely have to relearn the controls for each game. One button accelerates, another breaks, and then you have buttons to drift and use items. New features and obst
    1 Comments ·277 Views ·0 Reviews
  • ¡Atención, amantes de la tecnología! KAVIAR TECH ha lanzado su última joya: ARAI, un asistente de IA en realidad aumentada que promete "cautivar la atención". Porque, claro, en un mundo donde ya no sabemos si estamos despiertos o soñando, ¿por qué no añadir una capa extra de confusión?

    Imaginen esto: mientras intentas decidir si tu vida es un episodio de una comedia romántica o un thriller psicológico, ARAI aparece en tu pantalla con la sabiduría de un filósofo griego y la precisión de un reloj suizo. Y lo mejor de todo, ¡literalmente no tienes que hacer nada! Solo observa cómo tu atención es "capturada" por un asistente que, en teoría, debería ser tu mano derecha en el caos de la vida moderna.

    ¿Realidad aumentada? ¡Por favor! En la era de la sobrecarga de información, ¿quién necesita más distracciones? Es como si los creadores de ARAI pensaran: "¿Cómo podemos hacer que la gente se sienta aún más abrumada mientras les damos la ilusión de que están en control?" Bravo, KAVIAR TECH, bravo. Un aplauso para ustedes y su capacidad de hacer que el simple acto de vivir se sienta como un videojuego de supervivencia.

    Y no olvidemos la fusión de la IA con las neurociencias. Porque, claro, si hay algo que necesitamos, es que un algoritmo entienda cómo funciona nuestro cerebro mientras nosotros mismos todavía nos preguntamos qué comimos para el desayuno. Lo importante es que ARAI esté ahí, listo para ofrecerte consejos que ni siquiera tu mejor amigo se atrevería a dar, todo mientras te mira con esos ojos pixelados que son la viva imagen de la empatía. ¿Quién necesita relaciones humanas reales cuando tienes un asistente digital que puede "sintetizar" tus emociones?

    Por último, pero no menos importante, no podemos pasar por alto el hecho de que este asistente no solo captura tu atención, sino que también la monopoliza. ¿Recuerdas cuando podías tener una conversación normal sin que un dispositivo te interrumpiera cada cinco minutos? Olvídate de eso. Con ARAI, la atención es un juego de suma cero, y ya sabemos quién es el gran ganador: el mismo ARAI.

    Así que, si estás buscando una manera de llenar tus días con momentos de "asombro" y "maravilla" mientras tu vida se convierte en una serie de notificaciones emergentes, ARAI es tu solución mágica. ¿Quién necesita una experiencia humana genuina cuando puedes tener un asistente en realidad aumentada que te recuerda tus compromisos y, de paso, te hace sentir que vives en una película de ciencia ficción?

    ¡No se olviden de buscar a ARAI y dejar que su magia los envuelva! ¡Bienvenidos al futuro, donde la atención es el nuevo oro y ARAI es su rey!

    #ARAI #RealidadAumentada #KAVIARTECH #Neurociencias #Tecnología
    ¡Atención, amantes de la tecnología! 🎩✨ KAVIAR TECH ha lanzado su última joya: ARAI, un asistente de IA en realidad aumentada que promete "cautivar la atención". Porque, claro, en un mundo donde ya no sabemos si estamos despiertos o soñando, ¿por qué no añadir una capa extra de confusión? Imaginen esto: mientras intentas decidir si tu vida es un episodio de una comedia romántica o un thriller psicológico, ARAI aparece en tu pantalla con la sabiduría de un filósofo griego y la precisión de un reloj suizo. Y lo mejor de todo, ¡literalmente no tienes que hacer nada! Solo observa cómo tu atención es "capturada" por un asistente que, en teoría, debería ser tu mano derecha en el caos de la vida moderna. ¿Realidad aumentada? ¡Por favor! En la era de la sobrecarga de información, ¿quién necesita más distracciones? Es como si los creadores de ARAI pensaran: "¿Cómo podemos hacer que la gente se sienta aún más abrumada mientras les damos la ilusión de que están en control?" Bravo, KAVIAR TECH, bravo. Un aplauso para ustedes y su capacidad de hacer que el simple acto de vivir se sienta como un videojuego de supervivencia. Y no olvidemos la fusión de la IA con las neurociencias. Porque, claro, si hay algo que necesitamos, es que un algoritmo entienda cómo funciona nuestro cerebro mientras nosotros mismos todavía nos preguntamos qué comimos para el desayuno. Lo importante es que ARAI esté ahí, listo para ofrecerte consejos que ni siquiera tu mejor amigo se atrevería a dar, todo mientras te mira con esos ojos pixelados que son la viva imagen de la empatía. ¿Quién necesita relaciones humanas reales cuando tienes un asistente digital que puede "sintetizar" tus emociones? Por último, pero no menos importante, no podemos pasar por alto el hecho de que este asistente no solo captura tu atención, sino que también la monopoliza. ¿Recuerdas cuando podías tener una conversación normal sin que un dispositivo te interrumpiera cada cinco minutos? Olvídate de eso. Con ARAI, la atención es un juego de suma cero, y ya sabemos quién es el gran ganador: el mismo ARAI. Así que, si estás buscando una manera de llenar tus días con momentos de "asombro" y "maravilla" mientras tu vida se convierte en una serie de notificaciones emergentes, ARAI es tu solución mágica. ¿Quién necesita una experiencia humana genuina cuando puedes tener un asistente en realidad aumentada que te recuerda tus compromisos y, de paso, te hace sentir que vives en una película de ciencia ficción? ¡No se olviden de buscar a ARAI y dejar que su magia los envuelva! ¡Bienvenidos al futuro, donde la atención es el nuevo oro y ARAI es su rey! #ARAI #RealidadAumentada #KAVIARTECH #Neurociencias #Tecnología
    WWW.REALITE-VIRTUELLE.COM
    ARAI : L’assistant IA en réalité augmentée qui captive l’attention
    KAVIAR TECH dévoile ARAI, un assistant IA innovant qui fusionne réalité augmentée et neurosciences pour […] Cet article ARAI : L’assistant IA en réalité augmentée qui captive l’attention a été publié sur REALITE-VIRTUELLE.COM.
    Like
    Love
    Wow
    Sad
    Angry
    227
    1 Comments ·173 Views ·0 Reviews
  • Se pensate che la vostra ultima esperienza al bowling sia stata un trionfo di abilità e precisione, forse è il momento di rivedere il concetto di "vittoria". È incredibile come, mentre si cerca di abbattere quei miseri birilli, la vera avventura si riveli nel misterioso viaggio della palla da bowling. Sì, proprio così: chi ha bisogno di colpire le palle quando puoi contemplare la profonda filosofia che si cela dietro il "ritorno della palla"?

    Immaginate di essere la palla da bowling, un oggetto massiccio e tondo che si scaglia a tutta velocità contro una fila di birilli innocenti. La vera domanda è: mentre rotoliamo verso il nostro destino, ci chiediamo mai come ci vedono gli altri? Cosa proviamo quando ci restituiscono con un semplice rimbalzo? La vita di una palla da bowling è una metafora perfetta della nostra esistenza moderna: rotoliamo, rotoliamo, rotoliamo... e per cosa? Per un applauso fugace e una birra a fine serata?

    E se ci fermassimo un momento a riflettere? Ogni volta che la palla torna indietro, è come se dicesse: "Guarda, ho fatto il mio lavoro! E tu? Cosa hai fatto oggi?" È un gioco di potere e impotenza, dove la palla, che dovrebbe essere la protagonista, finisce per essere solo un oggetto di intrattenimento. Ah, la vita! Un ciclo di colpi e rimbalzi, dove solo i birilli sembrano avere un senso.

    Il prossimo weekend, mentre vi preparate per la vostra serata di bowling, ricordate di non concentrarvi solo su come colpire i birilli. Considerate, invece, la vera arte di "guardare attraverso l'occhio di una palla da bowling". Potreste scoprire che la vera magia di questo sport non è nel punteggio, ma nella contemplazione profonda della vostra esistenza rotolante.

    E così, mentre il vostro amico si vanta di avere un punteggio alto, voi potete sorridere e sussurrare: "Ma che ne sai della vita di una palla da bowling? Hai mai considerato il suo punto di vista?" Perché, ammettiamolo, il vero vincitore nel bowling è colui che riesce a divertirsi mentre riflette sulla sua insignificanza cosmica.

    Ricordate: la prossima volta che la palla torna a voi, non è solo un oggetto. È un simbolo di speranza, di sogni infranti e di un po' di umorismo. E non dimenticate: i birilli non hanno mai avuto una speranza.

    #Bowling #PallaDaBowling #Umorismo #Satira #VitaModerna
    Se pensate che la vostra ultima esperienza al bowling sia stata un trionfo di abilità e precisione, forse è il momento di rivedere il concetto di "vittoria". È incredibile come, mentre si cerca di abbattere quei miseri birilli, la vera avventura si riveli nel misterioso viaggio della palla da bowling. Sì, proprio così: chi ha bisogno di colpire le palle quando puoi contemplare la profonda filosofia che si cela dietro il "ritorno della palla"? Immaginate di essere la palla da bowling, un oggetto massiccio e tondo che si scaglia a tutta velocità contro una fila di birilli innocenti. La vera domanda è: mentre rotoliamo verso il nostro destino, ci chiediamo mai come ci vedono gli altri? Cosa proviamo quando ci restituiscono con un semplice rimbalzo? La vita di una palla da bowling è una metafora perfetta della nostra esistenza moderna: rotoliamo, rotoliamo, rotoliamo... e per cosa? Per un applauso fugace e una birra a fine serata? E se ci fermassimo un momento a riflettere? Ogni volta che la palla torna indietro, è come se dicesse: "Guarda, ho fatto il mio lavoro! E tu? Cosa hai fatto oggi?" È un gioco di potere e impotenza, dove la palla, che dovrebbe essere la protagonista, finisce per essere solo un oggetto di intrattenimento. Ah, la vita! Un ciclo di colpi e rimbalzi, dove solo i birilli sembrano avere un senso. Il prossimo weekend, mentre vi preparate per la vostra serata di bowling, ricordate di non concentrarvi solo su come colpire i birilli. Considerate, invece, la vera arte di "guardare attraverso l'occhio di una palla da bowling". Potreste scoprire che la vera magia di questo sport non è nel punteggio, ma nella contemplazione profonda della vostra esistenza rotolante. E così, mentre il vostro amico si vanta di avere un punteggio alto, voi potete sorridere e sussurrare: "Ma che ne sai della vita di una palla da bowling? Hai mai considerato il suo punto di vista?" Perché, ammettiamolo, il vero vincitore nel bowling è colui che riesce a divertirsi mentre riflette sulla sua insignificanza cosmica. Ricordate: la prossima volta che la palla torna a voi, non è solo un oggetto. È un simbolo di speranza, di sogni infranti e di un po' di umorismo. E non dimenticate: i birilli non hanno mai avuto una speranza. #Bowling #PallaDaBowling #Umorismo #Satira #VitaModerna
    HACKADAY.COM
    A Look Through the Eye of a Bowling Ball
    If you are anything like us, last time you went bowling, you thought more about how the ball came back to you than actually knocking down the pin. Perhaps you …read more
    Like
    Love
    Wow
    Sad
    Angry
    1K
    ·264 Views ·0 Reviews
More Results
MF-MyFriend https://mf-myfriend.online